Hoe snel kunnen drie weken voorbij gaan

Welkom bij weer een nieuwe blog! 

Dat is alweer 3 weken geleden. Oeps. Maar we hebben het druk gehad in die 3 weken. We moesten 2 weken op vakantie. Heel belangrijk.

Na het hiken op 6 en 7 oktober hadden we nog 1 week om te werken voordat onze vakantie begon. In deze week waren de motivatie en concentratie ver te zoeken. We waren zo enthousiast voor de vakantie dat er geen nuttige dingen meer gedaan zijn. 

Zaterdag 13 oktober tot en met maandag 15 oktober was er een docent van de Hogeschool in Solo om de samenwerking tussen Universitas Sebelas Maret en Hogeschool Rotterdam te bevorderen. 

Op zaterdag avond hadden we daarom een feestelijk diner samen met Rully om hem te verwelkomen. Zondag hebben we hem ons onderzoekgebied in de stad laten zien en uitleg gegeven over onze onderzoeken. 'S avonds hebben we nog gezellig wat gegeten met hem. Op maandag was het tijd voor de docent om een gast college te geven aan een klas. Wij waren daar ook bij en we waren verrast over de activiteit van de Indonesische studenten. Normaal durven ze nooit iets te zeggen tijdens gast colleges maar nu hebben ze zelfs een korte pitch gegeven over hun gemaakte kaart. Daarna stond er een lunch met de decaan van de faculteit techniek op het programma. 

Om 4 maanden in Indonesië te mogen zijn hebben we een visum moeten aanvragen in Nederland. Dit visum was maar 60 dagen geldig en deze moesten we dus verlengen in Indonesië. Dit moet 2 keer omdat het maar met 30 dagen verlengd kan worden. Onze 60 dagen eindigen precies toen we op Bal waren, dus 2 weken daarvoor hebben we onze paspoorten afgegeven bij de International Office hier op de universiteit en zij zouden dan de visum verlenging regelen. We dachten dat we er op tijd bij waren aangezien we onze paspoorten al ruim op tijd hadden afgegeven. Niet dus. We moesten op maandag middag een foto komen maken in het immigratie kantoor van Solo en al onze vingerafdrukken werden gescand. De meneer in het immigratie kantoor vertelde ons dat het na de foto nog 2 dagen zou duren. Wij blij, want dan konden we gewoon met onze paspoorten naar Bali. Wordt vervolgd. 

Op dinsdag avond kwamen Charlotte haar ouders aan in Solo. Woensdag hebben we eerst heerlijk ontbeten in het hotel waar ze sliepen en daarna hebben we ze een tour door Solo gegeven en de universiteit laten zien. Want we moesten toch naar de universiteit om onze paspoorten op te halen. Dachten we. Onze paspoorten waren nog niet klaar helaas. Toen moesten we vliegen naar Bali met een kopie en met een brief van de international office. 

Donderdag ochtend om 6 uur was het dan eindelijk zo ver. We gingen naar Bali! Om half 9 's ochtends stonden we al in ons hotel. We zijn 5 dagen in Kuta, Bali geweest in een luxe hotel met een heerlijk zwembad en vlakbij het strand. Deze 5 dagen gingen veel te snel en voordat we het wisten zaten we alweer in het vliegtuig terug naar Solo. 

Dinsdag gingen we met de trein naar Yogyakarta. Vanuit daar gingen we met een taxi naar ons hotel bij de Borobudur. We sliepen in een schattig hotelletje in oude stijl gebouwd. Wat een rust was daar. We werden verrast met een heerlijk diner met allemaal Indonesische gerechten. De wekker voor woensdag ochtend stond om 03:45 dus we gingen vroeg slapen. De bedoeling was om de zonsopgang te bekijken vanaf de Borobudur, maar helaas had het geregend die nacht dus was het nog bewolkt. We gingen op de fiets naar de Borobudur toe. Iemand van het hotel fietste met ons mee. Eenmaal bij de Borobudur aangekomen was het al best druk en zijn we zo snel mogelijk naar boven geklommen. Wat een ontzettend mooie tempel is de Borobudur. Echt een hele gave ervaring om daar te zijn geweest. Na de tempel kregen we nog ontbijt in ons hotel. Nog een plons in het zwembad en toen was het tijd om terug te gaan naar Yogyakarta. 

In Yogyakarta sliepen we 3 nachten in weer een luxe hotel met een lekker zwembad. We hebben heel veel gezien in de stad; de Prambanan tempel (bijna net zo mooi als de Borobudur), Fort Vredeburg, Water Palace, Malioboro Street en een Batik Art Gallery. 

Op zaterdag ochtend was het tijd om afscheid te nemen van Charlotte haar ouders. Zij gingen verder naar Bandung en wij moesten weer terug naar Solo om weer aan het werk te gaan. 

Toen we thuis kwamen zaterdag avond deed het water het niet. Pas maandag avond werkte het weer. Eerst was het water op . Dit moest bijgevuld worden en daarbij ging de pomp kapot. Hierdoor kon het water niet meer door de leidingen omhoog gepompt worden. Op zondag waren de winkels om deze pomp te kopen dicht, dus konden ze die pas maandag gaan kopen. Typisch Indonesië. Heel blij dat we maandag avond weer gewoon water hadden. We beseffen hier wel hoe goed we het in Nederland hebben. 

Nu zijn we weer hard aan het werk aan onze onderzoeken. Binnenkort hebben we al een aantal deadlines dus we moeten hard doorwerken. 

We hopen dat we jullie zo weer een beetje bijgepraat hebben over onze avonturen.

Geniet weer van onze foto's in het album vakantie!

Groetjes Julia en Charlotte